In februari ‘top level’, in maart ‘diep onder de grond gezakt’
Het jaar 2023 ging Patrick Gouweleeuw door een achtbaan van emoties. De viering van het 10-jarig bestaan van Gouweleeuw Schilders en de opening van het nieuwe pand op 24 februari was een absoluut hoogtepunt van de afgelopen jaren. Vier weken later werd hij geconfronteerd met de ernstige ziekte zaadbalkanker en ging door een diep dal. Patrick (33) kijkt weer vooruit en wil het nieuwe jaar werken aan bewustwording: ‘Van een negatieve ervaring iets moois maken’.
2022 was een druk jaar waarin door Gouweleeuw Schilders keihard is gewerkt richting de opening van het pand. In juli 2022 was de oplevering. „We zijn wel een paar maanden bezig geweest om het naar onze zin te maken. We wilden de opening op 24 februari 2023 tegelijk met ons 10-jarig bestaan groots vieren. Dat is goed gelukt. Ik was blij met alle mensen die er waren: familie, vrienden, opdrachtgevers, kennissen. Er stond wel 250 man in de tent die Catering van den Berg had neergezet. Het optreden van Jannes had ik cadeau gekregen. Het was echt een hoogtepunt van de laatste jaren en dat gaf energie voor de toekomst. Een mooie nieuwe locatie, weer vooruitkijken en volle bak er tegenaan.”
‘Door de grond zakken’
Drie weken later, op dinsdag 21 maart, werd Patrick wakker met pijn in zijn rug en zijn buik. „Ik ging naar de zaak toe en de jongens vroegen wat er met mij aan de hand was. Ze dachten dat ik wat gedronken had. Ik ging naar het toilet en voelde dat mijn bal opgezet was. Snel heb ik de dokter gebeld en de huisarts bezocht, die mij doorstuurde naar de spoedeisende hulp om te kijken of er sprake van een ontsteking was. Nog dezelfde dag zat ik met Sylvana bij de uroloog in het ziekenhuis en kreeg ik te horen dat het zaadbalkanker was. Op dat moment zakte ik door de grond heen. Ik schrok mezelf helemaal wezenloos, al reageerde ik op dat moment nog wel vrij kalm. Het eerste wat ik vroeg was hoe ernstig het was, wat je kunt verwachten als je zo’n ziekte hebt. Daarna zijn we direct naar de zaak gereden en hebben de jongens op de vloer en het kantoorpersoneel op de hoogte gebracht. Ik heb doorgegeven dat ik er een paar weken niet zou zijn. We wisten op dat moment nog niet hoe lang en we vroegen de jongens netjes hun werk te doen, zich geen zorgen te maken en gewoon door te gaan. Ook hebben we direct een mail uitgestuurd naar vaste opdrachtgevers en uitvoerders met de mededeling dat ik de aankomende weken niet bereikbaar zou zijn of op de werken. De taken werden uitgevoerd door andere mensen.”
Spannende weken
De uitkomst was dat Patrick de dag erna meteen geopereerd moest worden. Dit gebeurde 22 maart in Ziekenhuis St Jansdal in Harderwijk. „Er werd één bal uitgehaald waar het gezwel in zat. In de weken er na ga je door scans en ondergaat een pathologisch onderzoek om te bepalen wat voor type kanker het was. Je krijgt van alles en nog wat te horen, wat ze zien benoemen ze. Je maakt je zorgen dat het ergens anders uitgezaaid is. Dat waren heel spannende dagen en weken. Tot ze belden met de mededeling dat het niet uitgezaaid was. In februari was het top level, in maart zat ik diep onder de grond. Het contrast was groot, zo diep had ik nog nooit gezeten.”
Controle
In Harderwijk gaf de uroloog aan dat ter preventie nog een chemokuur nodig was, maar nadat de uroloog van het Antoni van Leeuwenhoek, het oncologisch ziekenhuis in Amsterdam, bloed had afgenomen en de scans bekeken had, is besloten om waakzaam te wachten. „Het zou terug kunnen komen in de lymfeklieren. Dan ben je er op tijd bij om in te grijpen. We zijn afgegaan op deze specialisten. Dit betekent iedere drie maanden voor controle, drie jaar lang en daarna twee jaar lang elk half jaar en daarna nog vijf jaar lang één keer per jaar. Aan de ene kant ben ik bevoorrecht dat ik zo lang onder controle mag, maar het maakt het ook super spannend, vooral de nachten in de aanloop er naartoe. In het dagelijks leven spookt het nog wel door mijn hoofd, want je wilt bevestiging hebben.”
(Te snel) weer aan het werk
Een week na de operatie is Patrick weer aan het werk gegaan. Vrij snel, achteraf te snel, oordeelt hij nu. „Ik ben langzaamaan begonnen met een paar uurtjes per dag, maar binnen een maand waren het weer hele dagen en ging ook mijn privéleven weer lopen. Omdat je denkt dat je heel flink bent en het allemaal wel aankan. Dat ik op karakter altijd maar doorga is de aard van het beestje. Maar ik had het eigenlijk anders aan moeten vliegen. In juni, juli kwam pas de klap en zat ik er helemaal doorheen. Ik dacht dat ik een flinke vent was, maar dat viel vies tegen. Ik raakte het overzicht kwijt op mijn werk en was thuis geïrriteerd of heel erg emotioneel of moe. Het lichaam trapte op de rem, er moest echt wat veranderen. Je draagt de verantwoordelijkheid voor al je personeel, inmiddels 16 man, die ook gezinnen hebben. Voorheen had ik daar geen moeite mee, maar nadat dit gebeurd was wel. Ik wil ook dat het voor hun goed blijft lopen. Het voelt dan alsof je onmisbaar bent.”
Patrick Gouweleeuw: ,,We gaan de zaak verder opbouwen zoals we het willen.” foto: Sylvana Gouweleeuw
Sindsdien loopt Patrick bij de fysio’s Wouter en Iris van De Berekuyl om zijn energie en conditie weer op te bouwen. „Ik kom hier twee keer in de week en probeer de oefeningen uit te breiden. Ik ben nu fitter dan in de zomer. De ergotherapeut geeft tips voor mijn dagindeling. In mijn kantoor staat een bankje om af en toe te kunnen liggen. Rusten betekent je ogen dicht, een podcast of een muziekje aan. Dat deed ik een kwartiertje of een halfuur. Nu is dat niet meer nodig en werk ik weer volledig. Wel ben ik nu op de zaak bezig om taken opnieuw te verdelen en mensen bepaalde verantwoordelijkheid te geven en ze daar bewust van maken, zodat ik vooral op kantoor vaker onmisbaar word. Ook wil ik weer doen wat ik leuk vind en waar ik goed in ben: lekker bij de jongens op de vloer zijn, opstarten, controleren en opleveren. Ik zal eindverantwoordelijk blijven voordat een offerte de deur uit gaat, maar werkvoorbereider Rudi Karssen doet nu de calculatie. Hermen Buurman, een klant van mij, helpt ons met gesprekken. Hij is een soort mentor in bedrijfsadvies. Op zaterdag werk ik niet meer, maar ga ik met mijn zoons mee naar voetbal. Ik geef ze trainen bij VV Hierden onder 8.”
Zo hoopt Patrick weer met frisse moed 2024 in te kunnen gaan. „Ik ben onze opdrachtgevers en leveranciers dankbaar voor hun begrip en meedenken. We zijn best wel open en eerlijk overal in. Gelukkig beïnvloedt het mijn leven niet meer elke dag. We gaan de zaak verder opbouwen zoals we het willen.”
‘Van een negatieve ervaring iets moois maken’
Patrick is lid van Tafelronde 71 op de Noordwest Veluwe, een club ondernemende mannen tot 40 jaar uit Nunspeet, Ermelo, Putten, Nijkerk, Garderen en Stroe. Deze staat voor service, vriendschap en zelfontplooiing. Ze vergaderen de eerste donderdag van de maand bij restaurant De Dorpskamer in Ermelo en op elke derde vrijdag van de maand is er een huisbijeenkomst bij iemand op de zaak of bij iemand thuis. „In april 2023 waren we met 14 tafelaars, maar zijn er zeven afgezwaaid omdat ze 40+ waren geworden. Inmiddels zijn er vijf nieuwe leden bijgekomen. Zelf ben ik 33, dit is mijn zesde jaar. We staan voor zelfontwikkeling en service. Ik wilde die eerste donderdag van april heel graag de bestuurswissel meemaken en de jongens zien om mijn verhaal te doen. Ik kreeg heel veel steun voor wat mij overkomen was. Omdat zaadbalkanker het meest voorkomt in de leeftijd van 20-38 jaar en de Tafelaars in deze leeftijdsgroep vallen, hebben we besloten ons hiervoor in te zetten. We kunnen het niet voorkomen, maar wel iets doen aan de bewustwording. Ik heb contact gelegd met Stichting Zaadbalkanker en was voornemens om in december een galadiner te organiseren om ons in te zetten voor dit doel. Maar dat was te vroeg om een goed evenement neer te zetten. Doordat ik niet fit was, konden we er niet de tijd en energie in steken die nodig was.”
Ballencommissie
Tafelronde 71 heeft de ballencommissie in het leven geroepen om in 2024 een aantal evenementen te organiseren waarmee Patrick ook de Nederlandsche Tafelronde wil betrekken en aan andere lokale tafels zijn verhaal wil vertellen. „Zondag 14 april organiseren we een rally: de Rond de Tafel Ronde. Later dit jaar volgen meer acties en willen we in november 2024 afsluiten met een groot galadiner, inclusief veiling. Om zo een mooi geldbedrag op te kunnen halen voor de Stichting Zaadbalkanker. We gaan op zoek naar een datum en locatie voor het galadiner en daarna naar sponsoren en veilingitems. Dit wordt een avond met sprekers en muziek, dat gaan we neerzetten voor een grote opkomst. We willen van deze negatieve ervaring iets moois maken.”
Houd onze website in de gaten en vergeet je niet op te geven voor de rally.
