Alfredo Doornkamp: ‘Ik schilderde altijd op mijn gemak’
Alfrédo Doornkamp uit Ermelo hoort tot de tien finalisten van Project Rembrandt, het programma van NTR waarin amateurschilders de competitie met elkaar aangaan onder begeleiding van een mentor. Zondag 13 december was de finale op NTR. Alfrédo kwam bij de laatste twee, met het schilderij van zijn stiefvader, maar zijn opponent Wolf werd door de vakjury verkozen tot winnaar van Project Rembrandt.
ERMELO – Alfrédo (40) woont in december vier jaar in Ermelo. Hij verhuisde voor de liefde naar Nederland. “Mijn vriendin Patricia is Ermelose. We leerden elkaar kennen in mei 2013 toen ze stage liep op Aruba. Inmiddels hebben we een zoontje van vier maanden: Riff.”
Hij groeide op in Suriname en verhuisde op zijn 24ste naar Aruba. Hij ging er studeren en werkte er in een gevangenis. Toen hij in december 2016 naar Nederland kwam, vond hij snel een baan als koelmonteur. ‘’Ik heb gewerkt voor Bouwman in Harderwijk. Maar ik miste het werken in de zorg. De afgelopen twee jaar was ik sociotherapeut bij een tbs-kliniek in Amersfoort.”
Schilderen doet Alfrédo graag; dat deed hij al toen hij op Aruba woonde. Hier had hij vijf jaar een kunstschool. “Dat begon met minder bedeelde kinderen. Zelf was ik er ook eentje. Ik heb nooit op een academie gezeten; dat kon mijn moeder zich niet permitteren. Ik gebruikte houtskool als krijt. Ik was al vroeg geprikkeld om creatief te zijn. Die kennis wilde ik graag overdragen op mijn omgeving. Ik begon met lesgeven aan vier kinderen, met een A4’tje en potloden in een garage. Wat ik verdiende was de vooruitgang die ik in hun zag.”
Eén van de opdrachten was het schilderen van een zelfportret. Foto’s: NTR
Alfrédo volgde in die tijd de Pabo. “Tijdens mijn stage op een basisschool zag ik mezelf in de schoolbanken zitten. Kinderen konden niks doen met hun talent en ik kon een klas huren om ze tekenles te geven. Het groeide en tussen de kinderen die betaald les kregen zaten ook kinderen die dat niet konden.”
Ook heeft hij op Aruba veel portretten getekend, onder meer voor oud-gouverneur Freddy Refunjol. “Hij benaderde mij in 2007 voor een portret. Hij bleek een heel eenvoudig persoon en vertelde dat hij vroeger leerkracht was geweest. Hij vergat niet waar hij vandaan kwam en dat geldt ook voor mij. Ik wil graag een bijdrage blijven leveren om mensen te helpen die iets willen doen met de gave die ze hebben. Ook het portret tekenen heb ik niet laten liggen; als ik vrij ben en ik krijg een verzoek, dan zeg ik daar geen nee tegen.”
Alfrédo aan het werk tijdens de opnames van Project Rembrandt.
Zijn schoonvader en een collega van de tbs-kliniek moedigden hem aan om zich op te geven voor Project Rembrandt. “Er waren 950 deelnemers en ik moest werk laten zien om te vergelijken. Ze vonden het interessant en goed genoeg om mij uit te nodigen voor een gesprek. Zo kwam ik bij een selectie van 30 kandidaten en nu zit ik bij de tien finalisten. Steeds valt er eentje af.’’
De tien finalisten met in het midden presentatrice Annechien Steenhuizen. Foto: Laura Oldenbroek
Bijzondere ervaring
Het schilderen in een andere setting is bijzonder voor Alfrédo. “We moeten vaak live schilderen en krijgen soms les van een mentor. De eerste aflevering moesten we Gerard Joling naschilderen en daarna een zelfportret schilderen door te kijken in een spiegel. Ook moesten we deel van de binnenkant het Rijksmuseum natekenen. In tweede aflevering was de opdracht de tuin van Paleis het Loo met een tuinier natekenen. De volgende dag moesten we een schilderij maken van een picknick in de tuin. De derde aflevering moesten we een poserende ruiter op een hoopje hooi en een naaktmodel – een zwangere vrouw – naschilderen met olieverf op canvas. Het is altijd een technische en een vrije opdracht.”
Het schilderij voor de technische opdracht in het Rijksmuseum, waarvoor Alfrédo 24 uur de tijd kreeg om het te maken.
Voor Alfrédo gaat een nieuwe wereld open. ‘’Ik ben als een spons. Ik heb altijd lesgegeven, maar nooit les gehad. Alles is voor mij nieuw. Ik werkte altijd veilig met acrylverf en nooit met olieverf. Nu moet ik onder tijdsdruk werken en in drie uur een schilderij afhebben. Ik deed het altijd op mijn gemak en sloot me af in mijn eigen bubbel. Nu word ik constant onderbroken door een cameracrew. Ik krijg tips over compositie en kleurgebruik. En ik moet even pauze nemen en op afstand naar mijn schilderij kijken. Vroeger schilderde ik twee uur voor ik op stond.”
Alfrédo krijgt instructies van coach/docente Iris Frederix.
Nu hij wekelijks op zondag op tv is, krijgt Alfrédo reacties van (oud)collega’s. “Het is geweldig om te zien dat mensen het mij in de korte tijd dat ik hier gewerkt heb het toch gunnen. Ze reageren op mijn posts op Facebook en Instagram of sturen mij een bericht. Ik vind het mooi dat ze meeleven en het mij gunnen.”
Alfrédo heeft de smaak te pakken. Sinds augustus volgt hij een vierjarige deeltijd opleiding bij hogeschool Artez in Zwolle. Ook geeft hij sinds kort les op het Groevenbeek college in Putten. “Ik ben nog amateur, maar wil er graag mijn beroep van maken.”
‘Ik ben als een spons; alles is nieuw, ik heb nooit les gehad’
Alfrédo aan het werk aan een schilderij. “Ik krijg tips over compositie en kleurgebruik.” (foto: NTR)
Het meesterwerk van Alfrédo, een schilderij van zijn peetvader, waarmee hij tweede werd in de finale. Foto: NTR
Verschenen in het Ermelo’s Weekblad van 30 november 2020
Bron:
