Enkel zit De Groot dwars
Verdediger (24) van VVOG stopt met voetbal op niveau
Een zwaar beschadigde rechterenkel maakt het voor Roelof de Groot onverantwoord om nog langer in de derde divisie te voetballen. De verdediger (24) van VVOG leverde met pijn in zijn hart zijn spullen in. ,,Wil ik later nog normaal kunnen lopen, dan moet ik nu stoppen. De sportarts raadde af om ook nog maar één training te doen.’
Roelof de Groot speelde op 26 januari zijn laatste thuiswedstrijd voor VVOG tegen Eemdijk (2-0). Een week later ging het mis tegen FC Lisse. Dat duel verloren de Harderwijkers met 4-0, maar voor De Groot was er nog meer tegenslag. ,,Ik kreeg een schop op mijn linkerenkel en ging er doorheen. Er zit nu een scheurtje in mijn enkelband.” De fysiotherapeut en sportarts die de Groot bezocht, bekeken ook zijn rechterenkel en hadden geen goed nieuws. ,,Die enkel was verslechterd en de kans op meer kraakbeenslijtage was groot als ik door zou gaan. Ik wist dat het ernstig was, maar niet zo erg. Langer doorgaan op dit niveau vonden ze niet verantwoord.”
80 PROCENT
De rechterenkel van De Groot is al jaren een zorgenkindje. ,,Ik ben er op mijn 14e een keer keihard doorheen gegaan en tape hem al zes jaar. Er zit een extra stukje bot in mijn enkel dat is gaan wringen in mijn weefsel. Elke keer als ik er doorheen ging, ging dat verder ontsteken. In januari 2018, de laatste training voor DVS thuis, klapte ik er weer doorheen en is dat botje losgeschoten. Daar ben ik in maart aan geopereerd. Daarna zou het over moeten gaan, maar dat is niet meer gebeurd. Ik kan mijn enkel niet eens normaal buigen, hij blijft op 90 graden staan. Ik trainde op maandag en dinsdag al niet meer. Alleen nog op donderdag, dan deed ik een halfuurtje mee.”
De Groot verscheen de afgelopen maanden wel weer in het veld, maar het hield niet over. ,,Ik heb vijf of zes wedstrijden op 80% gespeeld. Dan tapete ik mijn enkel in, speelde met pijnstillers en hield het 70 minuten vol. Ik voelde altijd pijn, maar door de adrenaline tijdens de wedstrijd iets minder. Wel was het mentaal erg zwaar dat ik duels uit de weg moest gaan of iemand moest laten lopen, omdat ik er beter niet achteraan kon gaan. Mijn eerste gedachte was mijn enkel, en dan pas de bal. Tegen een team als Eemdijk kwam ik daar nog wel mee weg, maar tegen Quick Boys of DVS moet ik 100% zijn, anders haal ik het niet. Een snelle rechtsbuiten tegenover vergt dan nog meer concentratie en positioneren. Ik presteer het liefst met druk, maar nu ging ik heel onzeker de wedstrijd in en was opgelucht als het toch goed was gegaan.”
OPLUCHTING
De Groot had al besloten dat hij na drie jaar zou stoppen bij VVOG. Maar de Ermeloër (24) bekent dat hij rond zijn besluit op 14 februari er per direct een punt achter te zetten ‘stuk is gegaan’. ,,Belangrijke mensen om mij heen zagen hoeveel moeite het me kostte en hoeveel pijn me dit deed. Ook toen ik het aan de groep vertelde, viel het me zwaarder dan gedacht. Ik kreeg er een brok van in mijn keel. Pernelly Biya had een steunbetuiging op social media geplaatst en ik kreeg wel 110 berichtjes op Whatsapp. In de dagen daarna moest ik wel 4 of 5 keer per dag mijn verhaal doen, dat werd wel vermoeiend. Ook kreeg ik allemaal aanbiedingen om in een 6e, 8e of 10e elftal te komen voetballen. Maar ik waardeer alle steun van de supporters van VVOG en DVS die mij een hart onder de riem hebben gestoken. Ik heb de schok inmiddels wel verwerkt en voel ook een soort opluchting.”
MRI-SCAN
Zondag 24 februari heeft De Groot in Utrecht een MRI-scan laten maken en deze is inmiddels door een sportarts en radioloog bekeken. ,,Ik heb kraakbeenschade in mijn rechterenkel, daar zit nog een heel dun randje. Ook waren er metaalsplinters van hechtingen te zien. Maar de meeste pijn komt door verklevingen van twee pezen die tegen elkaar aan zijn gaan groeien. Dat verklaart waarom ik mijn enkel niet meer kan bewegen. De orthopeed en radioloog gaan nu bepalen of een operatie zin heeft. Als ik hier niet aan geholpen wordt, heeft ook voetballen op lager niveau waarschijnlijk geen zin meer. Dat wordt dan een heel moeilijk verhaal.”
BITCOINS
De Groot zit in de wachtkamer en vermaakt zich ondertussen op een andere manier. ,,Ik ben nu een halfjaar klaar op de universiteit en ben geïnteresseerd geraakt in de blockchain technologie achter bitcoins. Daar wil ik verder in duiken en dat uitleggen aan bedrijven. Verder ga ik vaker naar de sportschool en voetbal kijken in de regio. In maart wil ik naar mijn oom in Curaçao. Ook ga ik wat korter zitten op mijn zusje Naomi om mijn adrenaline thuis wat kwijt te raken.”
Terugkijkend op zijn veel te korte loopbaan zegt de Ermeloër: ,,Ik speelde in drie seizoenen A-selectie bij DVS niet zoveel, maar wist dat ik het in me had. Ik ben blij dat ik in 2,5 jaar VVOG speelde als ik fit was. Ik heb Quick Boys, Spakenburg en DVS uit meegemaakt. Ik ben in een fantastische vriendengroep terechtgekomen op derde divisie niveau. Het liefst had ik tot mijn 32e willen spelen op dit niveau. Maar ik wil ook normaal de trap op kunnen lopen als ik 30 ben.”
Roelof de Groot speelde op 26 januari zijn laatste thuiswedstrijd voor VVOG tegen Eemdijk (2-0 winst). ,,Het liefst had ik tot mijn 32e willen spelen op dit niveau.”
Bron:
https://hetkontaktharderwijk.nl/
